(ur. 1934)
teoretyk i historyk lit., badacz i krytyk. Jego rozległe zainteresowania dotyczą m.in. współczesnej funkcji tradycji lit. - Poetyka Tuwima a polska tradycja literacka (1962); form narracyjnych powieści - szkice Porządek, chaos, znaczenie (1968), Gry powieściowe (1973), oraz zjawisk komunikacji literackiej - Style odbioru (1977). Jest również autorem monografii Powieść młodopolska (1969), współautorem dzieł Zarys teorii literatury (1962) i Słownik terminów literackich (1976; wyd. popr. 1998). W pracy Znak, styl, konwencja (1977) zawarł informacje o kierunkach literaturoznawstwa światowego współczesnej doby, w szkicach Hity przebrane (1990) omówił losy znaków i symboli europejskiej kultury w literaturze XX w. Studia nad językiem lat realnego socjalizmu zawarł w opracowaniach Nowomowa po polsku (1990), Marcowe gadanie (1991), Rytuał i demagogia (1992).
- Głowiński Michał, (ur. 1934)
- GŁOWIŃSKI, Michał (ur. 1934)
- nowomowa, kalka językowa ang.(...)