(1870-1959)
publicysta, krytyk lit., pisarz, tłumacz. Publicystyką zajmował się od 1892, ale znaczący był dopiero cykl artykułów na łamach "Życia" pt. Młoda Polska (1898, pod pseud. Quasimodo), szybko uznany za manifest programowy, od którego przyjęła się nazwa całego okresu. G. wswoich artykułach podkreślał potrzebę niezależności sztuki, domagał się uznania jej za wartość jedyną, aw młodym pokoleniu upatrywał nadzieję narodowego odrodzenia wduchu ideałów romantycznych. Jego fascynacja romantyzmem znalazła wyraz również wpóźniejszej twórczości, np. Monsalwat. Rzecz oAdamie Mickiewiczu (1908) czy Ku czemu Polska szła (1918). Inne zbiory: Owieszczeniu wsztuce (1920), Niepokój naszego czasu (1938), Rzecz onadziei (1963). Jest autorem wierszy, dramatów Chłop (1922) iŚluby (1927), tłumaczył m.in. J.W. Goethego Prometeusza, W. Szekspira Sonety, Dantego Nowe życie iwiele innych dzieł.
- Górski Artur, pseud. Quasimodo, (1870-1959)
- ARTUR, Pochodzenia celtyckiego...
- GÓRSKI, Artur, ps. Quasimodo...