(1801-76)
poeta, publicysta, Belwederczyk (29 XI 1830), przedstawiciel tzw. szkoły ukraińskiej; autor cyklu wierszy rewolucyjnych (tzw. liryki humańskie 1824-25), powieści poetyckiej Zamek kaniowski (1826-27), Nocy belwederskiej (1869), tomu poezji Pobudka (1831), Sobótka (1834), powieści Król zamczyska (1842). G. był rzecznikiem lit. narod., nawiązującej do tradycji słowiań., lud. i hist.; wprowadził do lit. motywy tatrzańskie (Dziennik podróży do Tatrów, 1832); przełożył Pieśni Osjana (1838) J. Macphersona. Na emigracji we Francji poznał A. Mickiewicza i J. Słowackiego; był członkiem Koła Sług Sprawy Bożej A. Towiańskiego. G. pod koniec życia wrócił do Lwowa otoczony legendą powstania listopadowego i sławą poety.
- Goszczyński Seweryn, (1801-76)
- Goszczyński Seweryn, (1801-76)
- GOSZCZYŃSKI, Seweryn (1801-76)