(1797-1856)
poeta niem., publicysta, erudyta obdarzony błyskotliwym dowcipem iwielką pasją polemiczną. Twórczość poetycką rozpoczął od utworów ocharakterze romantycznym zelementami ludowości, które zostały wydane wtomie Księga pieśni (1827) ze słynną balladą Lorelei. H. dużo podróżował, owocem wizyty wPolsce był szkic OPolsce (1823), wrażenia zwędrówek po Niemczech, Anglii iWłoszech zawarł wObrazach zpodróży (1826-31), cyklu poetyckich relacji napisanym prozą zlicznymi partiami polemicznymi iciętą satyrą. Wzbiorze artykułów Die romantische Schule (1836) odniósł się krytycznie do romantycznej poezji niem., wtomie Salon (1833-40) dał przegląd ówczesnych wydarzeń kulturalnych. Duże znaczenie wtwórczości H. mają dwie satyry Atta Troll (1842) iNiemcy - Baśń zimowa (1843). Wwieku dojrzałym powrócił do poezji iballad zwanych romancami, wówczas to ukazał się zbiór Nowe wiersze (1844) iRomancero (1851) zawierający 3 części: Historie, Lamentacje iMelodie hebrajskie.
- Heine Heinrich, (1797-1856)
- HEINE, Heinrich (1797-1856)
- HEINE, Thomas Theodor (1867-1948)...