(1924-98)
poeta, dramatopisarz, eseista, laureat wielu nagród krajowych izagranicznych, wykładowca m.in. uniwersytetu wLos Angeles. Utwory poetyckie ifelietony opoezji zaczął drukować na łamach pism lit. już w1948, ale za właściwy debiut jest uważany tom poetycki Struna światła (1956) zawierający dorobek 15 lat. Kolejne zbiory poezji to: Hermes, pies igwiazda (1957), Studium przedmiotu (1961), Napis (1969), Pan Cogito (1974), Osiemnaście wierszy (1983), Raport zoblężonego miasta iinne wiersze (1983), Elegia na odejście (1990), Rovigo (1992), zktórych Pan Cogito jest pozycją największej miary kunsztu twórczego autora, przepełnioną filoz. dociekaniem istoty powinności człowieka. Utwory dramatyczne H. docierały do odbiorców poprzez sceny wielu teatrów bądź jako słuchowiska radiowe, są to: Jaskinia filozofów (1956), Drugi pokój (1958), Rekonstrukcja poety (1960), Lalek. Sztuka na głosy (1961), Miasteczko zamknięte (1963), Maja (1966), List (1973). Wrażenia zpodróży po Francji iWłoszech zawarł wszkicach Barbarzyńca wogrodzie (1962). Twórczość H. zamyka tom esejów Martwa natura zwędzidłem (1993).
- Herbert Zbigniew, (1924-98)
- HERBERT, Zbigniew (1924-1998)
- ZBIGNIEW, Pochodzenia starosłowiańskiego,...