(1934-69)
prozaik. Wl. 1955-57 redaktor działu prozy wtygodniku "Po prostu". Twórczość lit. rozpoczął powieścią Sonata marymoncka (1951), w1958 r. otrzymał Nagrodę Literacką wydawców za tom opowiadań Pierwszy krok wchmurach (1956). Rok 1957 przyniósł najgłośniejsze opowiadania H.: Ósmy dzień tygodnia wekranizacji A. Forda, rok później W. Has wyreżyserował jego Pętlę. W1958 r. wyjechał do Paryża, gdzie wInstytucie Literackim opublikował zbiory opowiadań Cmentarze iNastępny do raju (1958), gdy po wywiadach dla zachodniej prasy odmówiono mu prawa powrotu do kraju, przebywał ipisał wIzraelu, Berlinie, Londynie, od 1966 wKalifornii, następnie wRFN. Pierwszy okres twórczości H. to obrachunek zrzeczywistością okresu stalinizmu, krytyka konwencji socrealizmu wlit., która przyniosła mu rozgłos iprzydomek "młodego gniewnego". Utwory otematyce izraelskiej to: Wszyscy byli odwróceni, Brudne czyny (1964), zbiory opowiadań: Nawrócony wJaffie, Opowiem wam oEsther (1966). Ukazanie egzystencji jako gry to temat zmitologizowanej autobiografii Piękni dwudziestoletni (1966), co wraz zpogmatwanym życiorysem H. dało początek jego legendzie. Obrachunki zokupacją ipowojenną rzeczywistością wPolsce odnaleźć można wpowieści Sowa, córka piekarza (1968). Wydana pośmiertnie powieść Palcie ryż każdego dnia (1983) jest zaprzeczeniem mitu oAmeryce jako Eldorado dla emigrantów. Laureat nagrody paryskiej "Kultury" (1958) ilondyńskich "Wiadomości" (1958).
- Hłasko Marek, (1934-69)
- HŁASKO, Marek (1934-69)
- MAREK, Pochodzenia łacińskiego,...