Reklama

Hołuj Tadeusz

(1916-85)

prozaik, dramaturg, poeta, publicysta, współtwórca iprezes krakowskiego klubu Kuźnica. Działalność publicystyczną rozpoczął współredagując pismo "Nasz Wyraz" (1936). Początki twórczości poetyckiej wyznaczają tomiki: Dziewczyno, płyniemy naprzód (1936) oraz Płonące ścieżki (1938). Jako dojrzały twórca interesował się problematyką hist.-społ., czemu dał wyraz wcyklu epickim Królestwo bez ziemi (1954-56) oraz wpowieści oL. Waryńskim Róża ipłonący las (1971). Współczesną problematykę społ.-polit. imoralną podjął m.in. wpowieściach Raj (1972) iOsoba (1974). Bagaż osobistych doznań obozowych znalazł wyraz wzbiorku Wiersze zobozu (1946), dramatach Dom pod Oświęcimiem (1948), Puste pole (1965) ipowieści Koniec naszego świata (1958). Wiersze zl. 1936-76 wydał wzbiorze Rysopis (1976).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama