(1916-85)
prozaik, dramaturg, poeta, publicysta, współtwórca i prezes krakowskiego klubu Kuźnica. Działalność publicyst. rozpoczął współredagując pismo "Nasz Wyraz" (1936). Studiował polonistykę i prawo na UJ, uczestniczył w kampanii wrześniowej, aresztowany za działalność konspiracyjną był więźniem obozu w Oświęcimiu, po wojnie aktywny działacz polit.-społ. Początki twórczości poet. wyznaczają tomiki: Dziewczyno, płyniemy naprzód (1936) oraz Płonące ścieżki (1938). Jako dojrzały twórca interesował się problematyką hist.-społ., czemu dał wyraz w epickim cyklu Królestwo bez ziemi (t. 1-4, 1954-56) oraz w powieści o L. Waryńskim Róża i płonący las (t. 1-2, 1971). Współcz. problematykę społ.-polit. i moralną podjął m.in. w powieściach Raj (1972) i Osoba (1974). Bagaż osobistych doznań obozowych znalazł wyraz w zbiorku Wiersze z obozu (1946), dramatach Dom pod Oświęcimiem (1948) oraz Puste pole (1965) i powieści Koniec naszego świata (1958). Wiersze z l. 1936-76 wydał w zbiorze Rysopis (1976). Odznaczony m.in. państwową nagrodą lit. II stopnia.
- Hołuj Tadeusz, (1916-85)
- HOŁUJ, Tadeusz (1916-85)
- TADEUSZ, Pochodzenia hebrajskiego,...