(1369-1415)
wybitny czes. reformator rel. i bohater narodowy. W1400 otrzymał święcenia kapłańskie, dziekan irektor uniwersytetu wPradze. Wpływ na poglądy H. miały dzieła Wiklifa, ang. krytyka dogmatów osakramencie iłasce, wyraziciela ruchów protestacyjnych przeciwko władzy papieskiej oraz instytucji zakonów. Ucisk społeczny inarodowościowy ze strony wyższej niemieckiej hierarchii kościelnej, rozszerzanie się politycznej władzy papiestwa, wzrost majątków kościelnych, zacieśnienie kontaktów intelektualnych między uniwersytetami wOxfordzie iPradze ukształtowały reformatorskie działania H. Wswoich wykładach ikazaniach występował wobronie języka czeskiego itożsamości narodowej, krytykował niemoralność kleru, domagał się defeudalizacji Kościoła iwystępował przeciwko politycznej władzy papieży. Swoje poglądy wyłożył wtraktacie De Ecclesia (1409), głównym dziele swego życia. Król Wacław iarcybiskup praski Zbyńko cofnęli początkowe poparcie, ekskomunikowany w1409 przez papieża Jana XX przybył na sobór wKonstancji, aby bronić swych poglądów. Mimo listu żelaznego cesarza Zygmunta Luksemburskiego został podstępnie uwięziony ipostawiony przed sądem inkwizycji, spalony na stosie jako heretyk 6 VII 1415.