(1903-83)
poeta, eseista, prozaik, tłumacz, członek PEN Clubu. Debiutował zbiorem poezji Spotkanie wczasie (1929), następnie wydał tomy: Inna młodość (1933), Dzieje nieostygłe (1936), Strumień imilczenie (1937), Godzina strzeżona (1944), Barwy ziemi (1951), Genezy (1959), Wyspa (1973), Punkty świecące (1980). Inny rozdział twórczości to opowieści biograficzne iszkice lit.: Mickiewicz (1949), Spotkanie zSalomeą (1951), Poeta idworzanin (1954), Gwiaździsty diament (eseje oNorwidzie, 1971). Opowieść prozą zelementami autobiograficznymi to Piękna choroba (1961). Wraz zS. Pollakiem opracował antologie poezji ros. ifranc. okresu symbolizmu. Tłumaczył dzieła poetów ros., franc. iniem. Początkowa twórczość J. powstawała zinspiracji symbolizmem iliryką romantyczną, wlatach 30. przeważają wniej nastroje katastroficzne, okres wojny owocuje opisem okupacyjnych przeżyć, lata powojenne to początkowo patetyczna retoryka obywatelska, następnie bunt przeciw wypaczeniom czasów stalinowskich, lata 60. charakteryzuje łączenie zainteresowań filoz. zrozważaniem problematyki przemijania iczasu śmierci.
- Jastrun Mieczysław, (1903-83)
- JASTRUN, Mieczysław (1903-83)...
- JASTRUN, ( Chrysanthemum leucanthemum...