Reklama

Jung Carl Gustav

(1875-1961)

psycholog ipsychiatra szwajc., od 1906 uczeń S. Freuda uznany przez niego za następcę, zktórym dość szybko przestał się wdociekaniach naukowych zgadzać. W1910 założył Międzynarodowe Towarzystwo Psychoanalityczne. Rozwinął własną teorię psychologiczną określaną mianem psychologii głębi, wprowadził pojęcie archetypów będących podstawowymi elementami wyobraźni ludzkiej, jego zdaniem dzięki nim nieświadomość zbiorowa wyraża się zarówno wreligiach, mitach, legendach, jak iwsnach oraz twórczości artystycznej. J. jest twórcą typologii osobowości, dzięki niemu wlit. psychol. funkcjonują znaczące pojęcia introwersji iekstrawersji (osobowości ukierunkowanej "do wewnątrz" i"na zewnątrz"). Nauka J. znalazła zastosowanie wwielu dziedzinach, m.in. wfilozofii, etyce, pedagogice, teorii sztuki iliteratury. Główne prace: Opsychologii ipatologii tzw. zjawisk tajemnych (1902), Kliniczne badanie skojarzeń myślowych (1906), Metamorfozy isymbole libido (1912), Typy psychologiczne (1920), Psychologia areligia (1939), Psychologia aalchemia (1944), Symbolika ducha (1948, autobiografia), Wspomnienia, sny, myśli (1962), Archetypy isymbole (1976), Rebis, czyli kamień filozofów (1989).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama