Reklama

Jung Carl Gustav

(1875-1961)

szwajc. psychiatra ipsycholog. WBazylei ukończył studia medyczne ztytułem doktora. Współpracował ze szwajc. psychiatrą E.Bleuerem. W1906 r. poznał S.Freuda, do 1912 był jego uczniem. W1910 stworzył Międzynarodowe Towarzystwo Psychoanalityczne. Po opublikowaniu rozprawy Wandlungen und Symbole der Libido zerwał współpracę zFreudem. J. uważał, iż freudowskie libido nie jest skupiskiem tylko energii seksualnej, ale ogólnie energii życiowej, która może kierować się na zewnątrz (typ psychiki ekstrawertycznej) lub do wewnątrz (introwertyzm). Polemizował także ztezą Freuda, który twierdził, iż przyczyną nerwic są zaburzenia powstałe wokresie dzieciństwa. J. stworzył własną teorię psychologiczną, określaną jako psychologia głębi, zajmował się badaniem procesu "indywidualizacji". Wg J.rozwijająca się jednostka odbywa swoistą duchową wędrówkę, wczasie której spotyka uniwersalne symbole, mity, archetypy, będące wyrazem zbiorowej nieświadomości. Archetypy, zdaniem J., skupiają całe duchowe dziedzictwo ludzkości, poprzez nie zbiorowa nieświadomość wyraża się we wszelakich symbolach kulturowych (mity, religia, legendy, folklor), snach, działalności artystycznej. Teorie J.,mimo iż nie był on systematycznym myślicielem, wywarły znaczny wpływ na twórczość wielu artystów.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama