doktryna rel. protestantyzmu, system teologiczny wyrażony przez Kalwina wdziele Christianae religionis institutio (1536, Wykład religii chrześcijańskiej) oraz wDrugim wydaniu helweckim (1566) opracowanym przez J.H. Bullingera. Doktryna predestynacji rozumiana jako obdarzenie przez Boga ludzi łaską wiary, którzy dzięki temu będą zbawieni. Wybrani mają obowiązek aktywnej służby Bożej, przestrzegania purytańskich zasad życia iwydajnego trudu wdziałaniach ekonomiczno-społecznych. Wsprawach kultu rygoryzm kalwiński objawił się surowością iprostotą form liturgicznych odrzucającą obrazy, ozdoby iskomplikowaną oprawę muzyczną. K. negował dogmat orzeczywistej obecności wEucharystii ciała ikrwi Chrystusa, widząc wkonsekrowanym chlebie iwinie tylko symbole. Sakrament chrztu to wg Kalwina znak wiary, anie łaski. Jego koncepcja ustroju synodalnego wyznania głosiła rozdział Kościoła od państwa. Demokratyczna koncepcja władzy kościelnej, humanistyczne tendencje rozkwitu kultury narodowej oraz głoszenie zasad ekumenizmu to podstawy popularności K. wPolsce wXVI w.
kalwinizm
Słownik języka polskiego