(ur. 1921)
poeta, dramatopisarz, historyk lit., tłumacz, redaktor, profesor Uniwersytetu Illinois wChicago. Debiutował w1941 wWilnie. Pierwsze powojenne publikacje to Legendy pomorskie (1948) izbiór wierszy Żywe organizmy (1948), jednak za prawdziwy debiut poetycki uważany jest tomik Gorzkie źródła (1957), przykład tzw. poezji lingwistycznej. Kolejne tomiki to m.in. Kamienna muzyka (1958), Znaki równania (1960), Trudny los (1964), Wiersze wybrane (1969). Nowatorskie eksperymenty poetyckie zawierają poematy polimorficzne Odwrócone światło (1972) iRozwiązywanie przestrzeni (1989). Wwierszach K. widoczne są wpływy J. Przybosia, często dominuje słowo. Równie skomplikowane językowo, zawierające akcenty groteski ifantastyki, są jego utwory dramatyczne, np. Wracamy późno do domu (1958), Zielone rękawice (1960), Kiedy ktoś zapuka (1967), Człowiek zabsolutnym węchem (1967), Charon od świtu do świtu (1972), Kiedy przychodzi anioł (1978). Problemy dotyczące teorii poezji rozpatruje K. wwielu opracowaniach, wśród których pozycję szczególną zajmuje Poezja niemożliwa. Modele Leśmianowskiej wyobraźni (1975).
- Karpowicz Tymoteusz, (ur. 1921)
- KARPOWICZ, Tymoteusz (1921–2005)...
- TYMOTEUSZ, Pochodzenia greckiego,...