(1749 lub 1750-1807)
poeta, tłumacz, sekretarz oraz nadworny poeta idramatopisarz A.K. Czartoryskiego. Debiutował w1773 publikując w"Zabawach Przyjemnych iPożytecznych" przekłady lit. iosobno Pieśni wszystkie Horacjusza przekładania różnych (1773). Następnie wydał Bajki (1776), Erotyki (1779) ipieśni łacińskie Carmina (1781). Wdalszym okresie twórczości K. można dostrzec nurt patriotyczno-sentymentalny, który zaznacza się wtomie Poezje (1787-88), ludowo-patriotyczny woperach Cyganie (1786), Matka Spartanka (1786) oraz tragedii Hektor (1792). Część twórczości K. poświęca wizji tradycji narodowej isprawom odnowy kraju, są to utwory: Do wąsów, Na stoletni obchód zwycięstwa Jana III pod Wiedniem, Do Zgody, Na sejm 1788, Hejnał na dzień Trzeci Maja (1792). Ostatnim utworem pogrążającego się wchorobie psychicznej poety była katastroficzna rzecz opowstaniu kościuszkowskim Na rewolucję (1794). Jego twórczość uważana jest za wprowadzenie do epoki romantyzmu.
- Kniaźnin Franciszek Dionizy, (1749 lub 1750-1807)
- KNIAŹNIN, Franciszek Dionizy (1749...
- KNIAŹNIN, Jakow B. (1742-91)