(łac. calendae = obdarowywać)
pieśni związane zBożym Narodzeniem, śpiewane od 24 XII do 2 II; wg Encyklopedii staropolskiej Z. Glogera wPolsce ślady k. sięgają XVI w. wmisteriach idialogach, jednakże najstarsze k. zachowały się w kancjonale Jana zPrzeworska z1435 r. (zawierał m.in. Chrystus się nam narodził, 1442). Wbaroku powstały pastorałki, np. Gdy śliczna panna; najważniejszy zbiór pol. k. to Symfonie Anielskie abo Kolęda (1630); narod. k. stał się tekst F. Karpińskiego Bóg się rodzi. Forma k. jest dość różnorodna: hymny, chorały, marsze, polonezy (np. Wżłobie leży, Oj, maluśki, maluśki, kieby rękawicka), mazurki, krakowiaki; wiele melodii k. wplatali kompozytorzy pol. do wielogłosowych mszy imotetów. Wliryce do najpiękniejszych należą k.T. Lenartowicza Mizerna cicha, stajenka licha, J. Lieberta Ptaki niby dzwoneczki cieszą się.