(ur. 1914)
historyk literatury, tłumacz, eseista; wczasie wojny uczestnik powstania warszawskiego, po wojnie współzałożyciel iredaktor tygodnika "Kuźnica" (do 1948), wykładowca literatury na Uniwersytecie Wrocławskim (od 1949) iWarszawskim (1953-68), współorganizator IBL (1948), od 1966 r. wykładowca na uniwersytetach amer. Debiutował tomem poezji Podwojony świat (1936). Po wojnie rzecznik poetyki soc-realizmu wlit., później awangardy teatralnej. Jego studia szekspirologiczne zyskały światowe uznanie, wydał m.in. tomy esejów Mitologia irealizm (1946), Szkoła klasyków (1949), Szkice oSzekspirze (1961), Zjadanie bogów. Szkice otragedii greckiej (1986), Przyczynek do biografii (1990). Laureat nagrody im. Herdera.