można wyróżnić dwa nurty: 1) związany bezpośrednio zżyciem obozowym iwalką oraz towarzysząca mu twórczość rozwijająca się poza ruchem zbrojnym, np. pobudki, pieśni od podniosłej modlitwy do satyry graniczącej zpaszkwilem; 2) prezentujący różny poziom dojrzałości artystycznej iprzynależności do różnych kręgów estetycznych (sarmackiego, kościelnego, folklorystycznego). Funkcję hymnu patriotycznego pełniła wl.k.b. pieśń Stawam na placu zBoga ordynansu, ten sam motyw rozwijała pieśń Na ordynansach wpotrzebie ojczyzny akcentująca "alians wieczysty zMaryją", Pieśń królewska, Veni Creator konfederacka. Wyjątkową rolę wdziejach poezji barskiej odegrał F. Karpiński jako autor utworów: Matka wyprawia syna do obozu, Onieszczęściach ojczyzny irzezi humańskiej. Temat barski "zrobił karierę" wlit. pol. okresu międzypowstaniowego (1830-63), stając się legendą, kształtował świadomość narod. Polaków. L.k.b. reprezentują m.in. utwory: W. Pol, Pieśni Janusza; A.Mickiewicz, Konfederaci barscy; S.Goszczyński, Proroctwo ks. Marka iKontuszowe pogadanki...; L. Siemieński, Wieczory pod lipą; J.I. Kraszewski, Konfederat, oraz liczne odwołania barskie wdramatach J. Słowackiego Ksiądz Marek, Horsztyński.
- POLSKA. LITERATURA. OŚWIECENIE, już w czasach saskich,...