(1862-1949)
pisarz belg. posługujący się językiem franc., twórca dramatu symbolicznego, członek Belgijskiej Królewskiej Akademii Nauk Literatury iSztuk Pięknych, laureat Nagrody Nobla (1911). Na jego debiut w1889 r. składają się wiersze, właściwą twórczość wypełniają jednak dramaty. Ich akcja rozgrywa się wbliżej nieokreślonym miejscu, bohaterami są ludzie- symbole, których postawę cechuje pesymizm, tkwiący watmosferze bezsilności wobliczu przeznaczenia inieuchronnej śmierci. Już pierwszy dramat Księżniczka Malena (1889) przyniósł M. rozgłos. Kolejne sztuki symbolizmu to Intruz (1890), Ślepcy (1891), Siedem królewien (1891), Wnętrze (1894), Peleas iMelisanda (1893). Tworzył też dramaty zwyraźną nutą mistyczną, np. Siostra Beatryks (1900), Mona Vanna (1902), Błękitny ptak (1909). Zżywym zainteresowaniem spotkały się liczne eseje filozoficzne M., wktórych autor ukazuje przeważnie działanie sił natury, determinujące los wszystkich istot żywych. Ztej dziedziny twórczości należy wymienić oparte na pełnych dociekliwości studiach eseje Mądrość iprzeznaczenie (1898), Życie pszczół (1901), Inteligencja kwiatów (1907), Życie termitów (1926), Życie przestrzeni (1928), Życie mrówek (1930). Poglądy itwórczość M. wywarły duży wpływ na teatr europ. XX w., atakże na poetów Młodej Polski.
- Maeterlinck Maurice, (1862-1949)
- MAETERLINCK, Maurice (1862-1949)
- MAURYCY, Pochodzenia łacińskiego,...