(1862-1949)
belgijski poeta, dramaturg ieseista piszący wjęz. franc.; laureat Nagrody Nobla (1911). Wychowanek kolegium jezuickiego, zgodnie zżyczeniem rodziców rozpoczął studia prawnicze wGandawie. Kilkumiesięczny pobyt wParyżu, gdzie wyjechał w1885 r., by doskonalić swoją prawniczą wiedzę, zaowocował nawiązaniem kontaktów zsymbolistami, m.in. V. de l’Isle-Adamem iS.-P. Roux. Zadebiutował w1886 r. nowelą Zabójstwo niewinnych, drukowaną na łamach paryskiego miesięcznika "La Plade". Kolejne lata przyniosły: zbiór poezji Cieplarnie (1889), sztukę teatralną Księżniczka Malena (1890) - wopinii O. Mirbeau stojącą "ponad wszystkim, co jest pięknego uSzekspira" - oraz dwa głośne dramaty, Intruz i Ślepcy (oba 1890-91), które zapewniły M. pozycję najwybitniejszego dramaturga epoki symbolizmu, mistrza budowania nastroju. Przekonany oistnieniu fatum ciążącego nad ludzkim życiem, M., wzorem Novalisa, czynił swoich bohaterów biernymi ibezwolnymi, skazanymi na łaskę niepoznawalnych sił. Nieprzypadkowo kolejne sztuki sceniczne: Alladyna iPalomides, Wnętrze oraz Śmierć Tintagila (wszystkie 1894), napisał zprzeznaczeniem dla teatru marionetek. Coraz częściej też, jak wutworze Siedem królewien (1891), odwoływał się do poetyki bajki jako gatunku, który wsposób najprostszy, jednocześnie najgłębszy, wyraża świadomość zbiorową. Do późniejszych sztuk pisarza należą: Aglawene iSelizeta (1896), Ariana iNiebieska Broda (1901), Monna Vanna (1902), Siostra Beatryks (1900), Joyzella (1903) oraz Niebieski ptak (1908). Na eseistyczny dorobek pisarza złożyły się zbiory: Skarb ubogich (1896), Mądrość iprzeznaczenie (1898) oraz Życie pszczół (1901), gdzie ludzką społeczność porównał do ula. Wyrazem zainteresowań pisarza życiem pozagrobowym stały się utwory: Śmierć (1913), Gość nieznany (1917), Cień skrzydeł (1933) iPrzed wielkim milczeniem (1934). Wtwórczości zokresu międzywojennego przeważają utwory publicystyczne, które wl. 1927-42 ukazały się w12 tomach. Po wojnie spędzonej wStanach Zjednoczonych M. wrócił do Europy iosiadł wwilli onazwie "Ul" pod Niceą. Tam też zmarł na atak serca. Do libretta opartego na dramacie M. Pelleas iMelisanda (1893) C. Debussy skomponował w1902 r. operę pod tym samym tytułem.
- Maeterlinck Maurice, (1862-1949)
- MAETERLINCK, Maurice (1862-1949)
- MAURYCY, Pochodzenia łacińskiego,...