(1891-1938)
ros. poeta, prozaik ieseista pochodzenia żyd., jeden ztwórców akmeizmu iautor manifestu tego kierunku pt. Świt akmeizmu (1913), więzień izesłaniec, ofiara systemu totalitarnego. Jego twórczość podlegała od lat 30. ostrej cenzurze wZwiązku Radzieckim, zachowała się dzięki niewyobrażalnej ofiarności żony poety, Nadieżdy. M. uprawiał intelektualną poezję filoz., do której inspirację czerpał zarówno ze świata antycznego, jak idziejów nowoż., zdawnej kultury ros. ijudaistycznej. Wyrażał wniej obawy, co do możliwości utrzymania przez ludzkość ciągłości kulturowej. Debiutował tomem poetyckim Kamień (1913). Kolejne zbiory wierszy to Smutki (1922), Wiersze (1928). Swoją pozycję wlit. ros. umocnił tomami prozy Szum czasu (1925) iEgipski znaczek (1928) oraz zbiorem esejów Opoezji (1928). Przejmująca poezja, składająca się na tytuł Zeszyty woroneskie (t. 1-4, 1964-81) mogła ukazać się dopiero po jego śmierci, poza granicami kraju. Opoecie ijego dziele najpiękniej napisała żona we wspomnieniach Nadzieja wbeznadziejności (t. 1, 1970, t. 2, 1972).
- Mandelsztam Osip Emiljewicz, (1891-1938)
- MANDELSZTAM, Osip E. (1891-1938?)
- MANDELSZTAM, Leonid I. (1879-1944)...