powstały w1898 r., wMoskwie zinicjatywy K. Stanisławskiego iW. Niemirowicza-Danczenki teatr, wktórym rozpoczęła się wielka reforma teatru rosyjskiego. Stanisławski przeciwstawiał się sztucznej, patetycznej grze aktorskiej, gwiazdorstwu, schematycznym środkom wyrazu iscenograficznej sztampie. Lansował nowy repertuar dramatyczny: A.Czechowa, M. Gorkiego, G. d’Annunzia. Podstawową wartością widowiska teatralnego wg twórców MCHAT-u był aktor wcałkowitej harmonii zreżyserem, scenografem, zktórymi wspólnie tworzyli sceniczną wizję dramatu. Rezultat artystyczny teatru wynikał zumiejętności gry zespołowej, ztechniki aktorskiej opartej na drobiazgowej analizie postaci scenicznej icałkowitym zespoleniu się aktora zrolą. Wg założeń Stanisławskiego aktor nie pokazywał postaci, lecz stawał się nią. Zespół MChAT wypracował realistyczny styl teatralny realizując m.in.: Trzy siostry, Wujaszka Wanię, Wiśniowy sad Czechowa, Na dnie, Mieszczan Gorkiego, Wroga ludu Ibsena, Juliusza Cezara Szekspira. Do lat 70. XX w. teatr kontynuował linię wytyczoną przez założycieli. W1971 r. reżyserem został O. Jefremow, który odmłodził zespół irozpoczął przemiany. Obecnie są dwa teatry MChAT. M. Bułhakow wPowieści teatralnej przedstawił pracę tego zespołu. Zob. też Wielka Reforma Teatru, K. Stanisławski.
- Wysocki Władimir Siemionowicz, (1938-80)