(1922-97)
poeta, prozaik, eseista, krytyk, tłumacz; mąż poetki J. Hartwig. Wczasie wojny uczestniczył m.in. wbitwie pod Monte Cassino, na emigracji wParyżu przebywał wlatach 1946-49, do Polski wrócił w1950. Debiutował tomem wierszy Namiot zKanady (1943), następnie wydał kolejne tomy poetyckie: Strony przydrożne (1949), Południe (1956), Noc darowana (1960), Piękne zmęczenia (1962), Zamówienia (1968), Wygnanie do rymu (1977), Wojna nerwów (1983), Koniec gry (1987). We wczesnym etapie opisywał doświadczenia kombatanckie, późniejsze tomiki poetyckie cechowały wyzwolona wyobraźnia, intelektualna niezależność, akcenty ironicznej krytyki wobec awangardowej kultury, proponował postawę "poezji otwartej". Twórczość prozatorska M. to m.in.: Opowieści mieszkańca namiotów (1957), Powrót do Sorrento (1959), Śmierć Robinsona (1963), Wiek mentorów (1970). Jako eseista, krytyk iznawca lit. dał się poznać wtomach szkiców: Poezja dzisiaj (1964), Dialogi sąsiedztwa (1970); ceniony za tłumaczenia, m.in. lit. franc. (G. Apollinaire’a, Ch. Baudelaire’a), ang. iamer. (W. Whitmana), ros. (O. Mandelsztama); od 1991 prezes PEN Clubu.
- Międzyrzecki Artur, (1922-96)
- MIĘDZYRZECKI, Artur (1922-96)
- ARTUR, Pochodzenia celtyckiego...