(ur. 1930)
dramatopisarz, prozaik, satyryk, rysownik. Wrozległej pod względem środków wyrazu twórczości artystycznej M. najwięcej jest dramatów, ale znajdujemy również powieści, opowiadania, felietony, skecze, scenariusze filmowe, rysunki satyryczne iimponującą liczbę opracowań literackich. Posługując się parodią M. ośmiesza wszelkie stereotypy, ukazuje karykaturę naszych czasów, acały świat ma za wielki iśmieszny teatr. Debiutował na łamach "Szpilek" w1950 jako rysownik isatyryk, ale sam uważa, że początek jego twórczości to reportaż Młode miasto (1950) wydrukowany w"Przekroju", zktórym współpracuje długie lata. Proza M. to m.in. Opowiadania zTrzmielowej Góry (1953), Słoń (1957), Wesele wAtomicach (1959), Opowiadanie (1964), Monika Clavier (1967), Dwa listy iinne opowiadania (1974), Małe listy (1981), wreszcie Dzieła zebrane (1994). Światowy rozgłos istałe miejsce wrepertuarze teatrów krajowych przyniosły M. jego liczne sztuki, wśród których nie sposób pominąć takich, jak: Policja (1958), Męczeństwo Piotra Oheya (1959), Indyk (1960), Karol (1961), Tango (1964), Rzeźnia (1973), Emigranci (1974), Vatzlav (1979), Ambasador (1981), Letni dzień (1984), Kontrakt (1986), Portret (1987), Miłość na Krymie (1993). Groteskowe sytuacje, błyskotliwy dialog iaktualna problematyka zadecydowały oich sukcesie scenicznym.
- Mrożek Sławomir, (ur. 1930)
- MROŻEK, Sławomir (ur.1930)
- SŁAWOMIR, Pochodzenia starosłowiańskiego,...