(1808-55)
franc. pisarz itłumacz, przedstawiciel romantyzmu. Uprawiał różne gatunki twórczości; uważany przez współczesnych za znakomitego prozaika. Napisał wiele opowiadań, np. Córki ognia (1854), Aurelia (1855), zpowieści N. najbardziej znany tytuł to Zwierzenia Mikołaja Restifa (1851). Ceniony jest głównie jako autor cyklu 12 sonetów Chimery (1853), cechuje je jasna, precyzyjna forma, natomiast ulotna pozostaje mistyczna treść. N. jest również autorem opisu wrażeń Podróż na wschód (1851), przekładu dzieł romantyków niem., wtym Fausta Goethego.
- Nerval Grard de, właśc. G. Labrunie, (1808-55)