system znaków graficznych odzwierciedlający konstrukcję dzieła muzycznego, umożliwiający jego zapisanie iodtwarzanie. Najstarsze systemy n.m. posługiwały się systemami pisma niemuzycznego (np. pisma ideograficzne, cyfry). Najstarszą (nieodczytaną) n.m. jest babilońska na tabliczkach zpismem klinowym (ok. 800 r. p.n.e.). Zok. 400 r. p.n.e. pochodzą oddzielne dla muzyki instrumentalnej iwokalnej n. gr. zapisywane początkowo literami alfabetu, zok. 400 r. literowo-cyfrowa ipodobna do niej (zapisy zXIII w.) n. arab. oraz zXV w. n. perska. Odrębnym systemem posługiwała się europ. muzyka liturgiczna, tzw. n. neumatyczna. Wielorakie przemiany systemów zapisu muzyki stworzyły podstawy do współcz. n.m., jej początków należy szukać wsystematyzacji, dokonanej przez Ph. de Vitry ok. 1300, która dała podstawę n. mensuralnej (czarnej ok. 1300-1450 oraz białej ok. 1450-1600) - służyła do zapisywania muzyki zespołowej, natomiast muzykę solową notowano wtabulaturach. Ten typ n. został udoskonalony wXVII w. Wpoł. XX w., wzwiązku zrozwojem nowych technik kompozytorskich (punktualizm, aleatoryzm, muzyka elektroniczna), których nie jest wstanie zapisać tradycyjna n.m., występują różnorodne tendencje do tworzenia nowych form zapisu muzyki współcz.; często odrębne systemy n.m. tworzą kompozytorzy, np. K. Penderecki.
- NOTACJA MUZYCZNA, system znaków graficznych...
- PALEOGRAFIA MUZYCZNA, nauka pomocnicza , zajmująca...
- alfabet muzyczny, obejmuje obecnie8 (początkowo...