(1930-92)
poeta, gawędziarz, prozaik, przedstawiciel chłopskiego nurtu wpoezji. Autor wielu tomików poetyckich, m.in. Uczę się mówić (1953), Porównania (1954), napisanych wpoetyce socrealizmu. Właściwym debiutem jest tomik Prorocy już odchodzą (1956), pełnię talentu poetyckiego ujawnił N. wtomikach Jasełkowe niebiosa (1957), Psalmy na użytek domowy (1959), Kolędy stręczyciela (1962), Ziarenko trawy (1964), Wjutrzni (1966), wpoetyckiej parafrazie Psalmów (1980) iPacierzach ipaciorkach (1989). Wsztuce poetyckiej N. obecne jest bogactwo tematów: kraj dzieciństwa spędzonego na wsi, refleksja metafizyczna, motyw snu, baśni, symboliki słowiań., bibl.; ulubione gat. lit.: psalmy, kolędy, pastorałki, jasełka, śpiewy odpustowe. N. wykreował wpoezji świat pełen swojskich, rodzimych zapachów: pól, łąk, sadów, zwierząt, zbóż, mleka, chleba, słychać wnich szelest drżącej osiki iśpiew ptaków, pisane są wduchu liryki J. Kochanowskiego, jak np. Pacierz sierpniowy. Zprozy N. na uwagę zasługują m.in. Takie większe wesele (1966), Diabły (1971), Dwunastu (1976), Wniebogłosy (1982) inajwyżej ceniona przez krytyków powieść Ajak królem, ajak katem będziesz (1968), podejmująca uniwersalny problem sytuacji etycznej człowieka zmuszonego do zabijania na wojnie. Uhonorowano N. nagrodami, m.in. im. Piętaka (1969), Fundacji im. Kościelskich (1967) iA. Jurzykowskiego (1971).
- Nowak Tadeusz, (1930-91)
- TADEUSZ, Pochodzenia hebrajskiego,...
- NOWAK, Tadeusz (1930-91)