(1881-1928)
poetka, autorka nowel ioryginalnych utworów dla dzieci, tłumaczka. Debiutowała zbiorkiem poezji Opale (1902), później wyszły m.in. Poezje (1905), Chusty ofiarne (1910), Aniołom dźwięku (1913), ABC Polaka pielgrzyma (1916), Zraptularza (1917), Pierścień życia (1919), Tartak słoneczny (1928), Koło święconej kredy (1923, wyd. 1928); autorka opowiadań Wstarym lustrze (1929), książek dla dzieci, m.in. Bohaterski Miś, czyli przygody pluszowego niedźwiadka na wojnie (1919). Wydała kilka tomów baśni pol. we własnym opracowaniu, m.in. baśń symboliczną Córka wodnicy (1916). Liryka O. jest wpełni młodopolska, zamknięta wkręgu przeżyć iwzruszeń głęboko osobistych, niesłychanie emocjonalna iwyrażająca owe stany bezpośrednio, jako strumień nastrojów, momentalnych wrażeń. Objawia się wtych wierszach osobowość kobieca, subtelna, wytworna, zachowująca tonację kameralnej intymności, stąd kierunek tej poezji można nazwać estetyzmem. Poezja O. ukształtowała się pod wpływem stylizacji ludowej M. Konopnickiej, metaforyki iobrazowania J. Słowackiego ifranc. symbolistów.
- Ostrowska Bronisława, pseud. Edma Mierz, (1881-1928)