(1929-93)
poeta, historyk sztuki, archeolog, kapłan, prof. Katedry Historii Sztuki na ATK, członek PEN Clubu. Debiutował tomem Kategoria przestrzeni (1978), odkrywając wsobie dar poetyckiego widzenia. Dalsze zbiory: Rzeczy ostatnie… (1980), Zdejmowanie pieczęci (1982), Wita mnie lęk (1984), Gałęzie iliście (1985), Wnętrze dłoni (1988), Doświadczanie ziemi (1988). Esej Czas otwarty mówiący oroku liturgicznym wkościele zawiera cytaty zwspółcz. poetów franc., niem. ipol. Ostatni tom Puste łąki (1993) wyraża ufność eschatologiczną; poeta zwraca się do Boga, mówiąc mu wszystko, co da się wludzkim języku powiedzieć. Miarą jakości poezji P. jest wyobraźnia obecna obok miłości, której uczył wwierszach jak prorok iświadek. P. jest wybitnym poetą współcz. liryki rel., wktórej wyraża uniwersalny dramat życia: miłość, cierpienie, rozstanie, przemijanie.
- pasierb, mieć pasierba, mówić...
- PASIERB, Janusz Stanisław (1929-93)...
- Pasierb Janusz Stanisław, (1929-93)