(1929-93)
historyk i krytyk sztuki, poeta, eseista, ksiądz. Prof. Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (od 1982), kierownik Katedry Historii Sztuki. Pracował w europ. instytucjach, zajmujących się ochroną dzieł sztuki. Badacz historii sztuki nowożytnej, teorii kultury i ikonografii. Debiutował jako poeta w "Tygodniku Powszechnym" w 1971 r. Jego liryka, zaliczana do nurtu klasycznego, jest wyrazem przeżyć rel. oraz refleksji znawcy i miłośnika sztuki (kulturę widzi przestrzennie - dostrzega jej "wymiar pionowy"). Swoje wiersze zebrał P. w tomach: Kategoria przestrzeni (1978), Rzeczy ostatnie (1980), Zdejmowanie pieczęci (1982), Wiersze religijne (1983), Wita mnie lęk (1984), Czarna skrzynka (1985), Wnętrze dłoni (1988), Koziorożec (1988), Doświadczanie ziemi (1988), Puste łąki (1993). Autor esejów, m.in. Czas otwarty (1972), Miasto na górze (1973), Światło i sól (1982), Gałęzie i liście (1985), Skrzyżowanie dróg (1989) oraz monografii Malarz gdański Herman Han (1974). Był członkiem PEN Clubu.
- pasierb, mieć pasierba, mówić...
- PASIERB, Janusz Stanisław (1929-93)...
- Pasierb Janusz S., (1929-93)