(1890-1960)
ros. poeta iprozaik, tłumacz, laureat Nagrody Nobla (1958), której przyznanie spotkało się zpowszechnym aplauzem wkręgach lit., ale dotkliwie skomplikowało itak niełatwą sytuację autora wtotalitarnym państwie. Nękany polit. naciskami był zmuszony odmówić jej przyjęcia. Początki twórczości poetyckiej P. sięgają 1913 r., pierwszy zbiór utworów miał tytuł Bliźniak wchmurach (1914). Osobistych przeżyć irozmyślań dotyczą Życie - moja siostra (1922), Tematy iwariacje (1923), Drugie narodziny (1932). Poematy otematyce rewolucyjnej to Wzniosła choroba (1924), Lejtienant Szmidt (1926-27), Rok dziewięćset piąty (1927). Wtomie wierszy Przestwór ziemski (1945) poruszył problem moralnej odpowiedzialności jednostki za bieg historii. Głęboko filoz. charakter ma cykl wierszy zatytułowany Gdy się rozpęta (1956-59). Proza P. urzeka subtelnością, zawiera wiele wątków refleksyjnych, ma intelektualny charakter, co widać wOpowiadaniach (1925), Liście żelaznym (1931), Drogach napowietrznych (1933), aprzede wszystkim wnajgłośniejszym dziele, powieści Doktor Żywago (1956). Wniej ukazuje P. rewolucję wRosji, czasy wojny domowej iNEP-u zpunktu widzenia inteligenta nie uznającego przemocy jako metody działania. Powieść nie mogła ukazać się wZwiązku Radzieckim, ajej publikacja za granicą dała podstawę władzom polit. do niewybrednych ataków pod adresem twórcy dzieła. P. był również znakomitym tłumaczem, przełożył na jęz. ros. wiele dramatów W. Szekspira, Fausta J.W. Goethego, liczne utwory J. Słowackiego isporo poezji gruzińskiej.
- Pasternak Boris Leonidowicz, (1890-1960)
- PASTERNAK, Boris L. (1890-1960)
- PASTERNAK, Leon (1910-1969)