Reklama

Paz Octavio

(ur. 1914)

meksykański poeta ieseista, dyplomata, dziennikarz, laureat Nagrody Nobla (1990). Jego poezja wywodzi się z surrealizmu, jest stosunkowo hermetyczna, przepełniona bogatą symboliką. Naczelnym problemem roztrząsanym przez autora jest rola poety ijego słów wprzekształcaniu świata, wprzezwyciężaniu samotności ialienacji. Debiut P. stanowi tom poetycki Dziki księżyc (1933). Poemat zajmujący bardzo ważne miejsce wjego twórczości to pełen ekspresji Kamień słońca (1957). Kolejno ukazujące się zbiory poezji noszą tytuły Salamandra (1962), Biel (1967), Przepisane na jasność (1975), Drzewo wewnętrzne (1987). Wtwórczości P. jest również miejsce na zaangażowanie polit., oczym świadczą zbiory Wtwym jasnym cieniu iinne wiersze oHiszpanii (1937), Nie przejdą (1937), Wolność dla słowa (1960). Spośród licznych esejów rangę szczególną mają Labirynt samotności (1950), Łuk ilira (1956), Małpa gramatyczna (1974), Pochmurno (1987) iInny głos (1990).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama