(1877-1930)
komediopisarz, prozaik, felietonista. Autor felietonów zamieszczanych w"Tygodniku Ilustrowanym" i"Rzeczypospolitej". Debiutował jako poeta liryczny na łamach "Życia" krakowskiego oraz zbiorem Poezja (1901). Kolejno ukazały się: humoreska Przygody zaziemskie warszawianki (1901 - tom zbiorowy Zza kulis Warszawy) oraz sztuka komediowa Lekkomyślna siostra (1904), której premiera we Lwowie przyniosła autorowi popularność. P. łączy wnikliwą obserwację współczesnego życia zanalizą psychologiczną, wplatając niejednokrotnie wątki sensacyjne. Utwory sceniczne charakteryzuje poetycka ironia ipoczucie formy dramatycznej. Największe osiągnięcia komediopisarstwa to, wraz zdebiutem, sztuki: Aszantka (1907) iSzczęście Frania (1909). P. jest też autorem powieści, m.in. Sławny człowiek (1907), Złoty interes (1915), Raz wżyciu (1925), Nie było nas - był las (1926) oraz Klejnoty (1930). Zbiory nowel to m.in. Pamiętnik wisielca (1907), Cudowne dziecko (1921), Znamię (1927). Zbiory felietonów wydał wtomach: Zlegend współczesnej Polski (1921) iPralnia sumienia (1930).
- Perzyński Włodzimierz, (1877-1930)
- PERZYŃSKI, Włodzimierz (1877-1930)...