(1877-1930)
komediopisarz, prozaik, felietonista. Debiutował zbiorem Poezja (1901), kolejno ukazały się humoreska Przygody zaziemskie warszawianki (1901 - tom zbiorowy Zza kulis Warszawy) oraz komedia Lekkomyślna siostra (1904), której premiera we Lwowie przyniosła autorowi popularność. P. łączy wnikliwą obserwację współcz. życia z analizą psychol., wplatając niejednokrotnie wątki sensacyjne, natomiast utwory sceniczne charakteryzuje poetycka ironia. Największe osiągnięcia jego komediopisarstwa to sztuki Aszantka (1907) i Szczęście Frania (1909). P. jest też autorem powieści obycz., m.in. Sławny człowiek (1907), Złoty interes (1915), oraz polit. i psychol. Raz w życiu (1925), Nie było nas - był las (1926), Klejnoty (1930). Zbiory nowel to m.in. Pamiętnik wisielca (1907), Cudowne dziecko (1921), Znamię (1927). Zbiory felietonów wydał w tomach Z legend współczesnej Polski (1921) i Pralnia sumienia (1930).
- Perzyński Włodzimierz, (1877-1930)
- PERZYŃSKI, Włodzimierz (1877-1930)...