gatunek poezji narracyjnej charakterystyczny dla epoki romantyzmu, nawiązujący do sarkazmu iżartobliwego stylu poematów L.Ariosta oraz swobodnej kompozycji powieści L. Sterne’a, którego wzór stworzył G.Byron wChilde Haroldzie oraz wDon Juanie. P.d. jest rozbudowanym utworem wierszowanym znieskomplikowaną, opartą na motywie podróży bohatera
fabułą, podporządkowaną postaci narratora, który przerywając ciąg zdarzeń wdowolnym momencie wprowadza dłuższe rozważania irefleksje, dygresje niezależne tematycznie. Wlit. pol. tej formy użył J. Słowacki do rozprawy zprzeciwnikami iokreślenia istoty własnej twórczości wBeniowskim. Do romantycznego wzoru nawiązał wKwiatach polskich J. Tuwim.
- POEMAT, (lit.) dłuższy utwór...
- poemat, twórca wzniosłego poematu,...
- Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu, poemat dygresyjny J.(...)