dyscyplina literaturoznawcza sięgająca najstarszej tradycji lit. (np. Poetyka Arystotelesa, Scaligera itp.), której przedmiotem zainteresowań są formy lit. w swoim rozwoju i ewolucji rodzajów (gatunków, prądów, epok), od antyku do współczesności; p. normatywna formułuje reguły twórczości poetyckiej, tak by były równocześnie kryteriami oceny wartości dzieł lit.; p. opisowa, w której podstawą są powtarzalne cechy, wyznaczniki tekstów lit.; p. historyczna zajmuje się dziejami i genezą form lit.; p. teoretyczna zwraca szczególną uwagę na ogólnoestetyczny fundament form lit.
poetyka
Słownik języka polskiego