dzieło Arystotelesa, pierwotnie składało się z2 ksiąg; wksiędze IArystoteles omawiał tragedię iepopeję, wksiędze II poezję dytyrambiczną ikomedię. Do dziś zachowała się tylko księga I, sztukę określił wniej Arystoteles jako mimesis (naśladownictwo), podał definicję tragedii - utworu imitującego rzeczywistość, który budząc litość itrwogę, doprowadzał do katharsis - oczyszczenia ztych uczuć; oczynach działających wtragedii ludzi dowiadujemy się wprost, anie zopowiadania. Arystoteles wyodrębnił iomówił sześć składników tragedii: wątek, charaktery, sens, wystawę sceniczną, język (istyl) oraz śpiew; mówił też ozasadzie trzech jedności: miejsca, czasu iakcji. P. była fundamentalnym dziełem dla rozwoju tragedii europ.; P. Corneille ogłosił traktat ozasadzie trzech jedności.
Poetyka
Literatura powszechna