1) wypowiedź jęz. wyróżniająca się swoistymi cechami, wśród których najbardziej oczywista jest organizacja tekstu, właściwa mowie wiązanej, synonimem tak rozumianej "poezji" jest wiersz; 2) etymologicznie: dziedzina twórczości artystycznej i zarazem językowej - "poezja to sztuka wyrażania estetycznego piękna za pomocą ustnej lub pisemnej formy wypowiedzi lirycznej" (wg Słownika… Orgelbranda); 3) wg poetyki klasycystycznej (XVIII w.) lit. piękna, oparta na usystematyzowanym zespole norm i reguł sztuki poetyckiej, królowa sztuki słowa; przeciwieństwo utworów narracyjnych (prozatorskich i dramatycznych); 4) od połowy XIX w. p. jest synonimem takich uniwersalnych pojęć, jak: piękno, wzniosłość, cudowność, liryzm, kreacyjność, artyzm, idealizm; 5) w XX w. p. synonim twórczości lirycznej, liryki. Wg kryterium chronologii rozróżniamy: p. biblijną, antyczną (gr.-rzym.), średniowieczną, renesansową, barokową, klasycystyczną, romantyczną, młodopolską, współczesną.
poezja
Słownik języka polskiego