odmiana poezji okolicznościowej i pieśni patriotycznej, wyrażającej ideę wolności i braterstwa, wiarę w ludzkość; p.r. pojawiła się w XIX w. z inspiracji europ. ruchów rewolucyjnych, przemian polit. i społ.; najbardziej znane utwory rewolucyjne: Marsylianka, Szlachta z roku 1831 G. Ehrenberga, Marsz w przyszłość R. Berwińskiego, Międzynarodówka, Czerwony sztandar B. Czerwieńskiego, Mazur kajdaniarski; w funkcji leitmotivu występuje w dramacie S. Wyspiańskiego Warszawianka C. Delavigne’a. W XX w. pol. manifestem p.r. były Trzy salwy (1925) S.R. Standego, W. Wandurskiego i W. Broniewskiego, z programowym wierszem Poezja w tonacji poezji tyrtejskiej. Motyw rewolucyjnego entuzjazmu jest obecny także w obrazie E. Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, w muzyce: Etiuda rewolucyjna F. Chopina, IX symfonia Beethovena.
- FRANCUSKA LITERATURA, jedna z najbogatszych,...
- STANDE, Stanisław Ryszard (1897-ok.(...)
- POLSKA. LITERATURA. POZYTYWIZM, klęska kolejnego powstania...