nurt w kinie pol. powstały po 1956 r. podejmujący funkcję sztuki wysokiej. Zjawisko złożone i trudne do opisania, powstała grupa filmów obrachunkowych: A. Wajdy Pokolenie (1955), Kanał (1957), Popiół i diament (1958), Lotna (1959); A. Munka Eroica (1958), Zezowate szczęście (1960), Pasażerka (1961-1963); W. Hasa Pożegnania (1958), Jak być kochaną (1963); T. Konwickiego Ostatni dzień lata (1958), Zaduszki (1961) i K. Kutza Krzyż walecznych (1959); realizowano też dzieła o tematyce współczesnej: Pętla W. Hasa (1958), Baza ludzi umarłych Cz. Petelskiego (1959), Człowiek na torze A. Munka (1957). Był to również okres kształtowania się kina autorskiego i pojawiania się kinematografii narod. Szczególną cechą p.sz.f. jest symbioza filmu z lit. i kulturą lit.; kino, jak niegdyś lit. romantyczna, podjęło wielkie tematy i problemy jednostki i zbiorowości. Ostatni film p.sz.f. to Salto T. Konwickiego.
- POLSKA SZKOŁA FILMOWA, orientacja artystyczna,...
- awangarda filmowa, termin obejmuje wiele...
- realizm filmowy, tendencja w kinie polegająca...