(ok. 481-ok. 411 p.n.e.)
jeden z najwybitniejszych sofistów, przyjaciel ateńskiego męża stanu Peryklesa, nauczyciel Eurypidesa. Autor dzieła filoz. O prawdzie i bycie, w którym rozważał względność prawdy dowodząc, że każdy człowiek ma prawo uznać własne przekonania za prawdziwe, ponieważ rzeczywistość jest różnorodna i zmienna. Uznanie jakiejś prawdy za powszechnie obowiązującą jest zdaniem tego filozofa wynikiem umowy, podobne reguły mają zastosowanie w dziedzinie praw, obyczajów i wierzeń. W rozprawie O bogach kwestionował jakąkolwiek możliwość poznania i zrozumienia ich istoty, wytoczony przeciw niemu proces zmusił go do opuszczenia Aten. Utonął w drodze na Sycylię.
- PROTAGORAS Z ABDERY, (ok. 480-410 p.n.e.)
- relatywizm, (łac. relativus =...