(1907-50)
prozaik, publicysta, korespondent podczas wojny domowej w Hiszpanii. Debiutował jako publicysta w 1928 na łamach tygodnika "Czas", znany z krytycznego stosunku do rzeczywistości. Przed wojną ukazały się zbiory m.in. Sarajewo 1914, Szanghaj 1932, Gdańsk 193? (1932) oraz Podróż po Polsce (1937) i pean o bohaterstwie wojsk republikańskich W czerwonej Hiszpanii (1937). Twórczość P. to proza gawędziarska łącząca fikcję lit. z autentycznym materiałem, charakteryzująca się żywym, pięknym językiem. Przykładem jest powieść Droga wiodła przez Narvik (1941) i zbiory opowiadań o losach żołnierzy pol. na Zachodzie Trzynaście opowieści (1946) oraz Karabela z Meschedu (1948). P. jest autorem esejów biograficznych: Margrabia Wielopolski (1944) i Opowieść o Mickiewiczu (1956), polemik: m.in. 1000 mil do prawdy (1941), w której przedstawia wydarzenia wrześniowe.
- Pruszyński Ksawery, (1907-50)
- KSAWERY, Przydomek św. Franciszka,...
- PRUSZYŃSKI, Ksawery (1907-50)