określenie stosowane umownie do dzieł artystów nieprofesjonalnych, odnosi się do 1) sztuki ludów egzotycznych lub pierwotnych (np. totemy, maski obrzędowe, malarstwo, rzeźba); 2) sztuki ludowej, np. świątki; 3) sztuki artystów amatorów. Dzieła tej sztuki często są zaskakujące pod względem ekspresji i siły wyrazu, zwracają uwagę szczerością i mimo czasem nieporadności są niezwykłe w swej prostocie i autentyzmie przekazu. Na stałe do twórczości światowej wszedł H. Rousseau, zw. Celnikiem, samouk, franc. malarz i skrzypek. Popularność zyskał w ostatnich latach życia, gdy na jego malarstwo zwrócili uwagę P. Picasso i G. Apollinaire. Malował pełne humoru i fantazji sceny rodzajowe, wątki egzotyczne i motywy ze snów, fantazji. Charakterystyczny dla jego twórczości jest zarówno kontrastowy kolor, jak i kaligraficzny rysunek. Na jego twórczość powoływali się później surrealiści. W Polsce do sztuki prymitywnej zalicza się m.in. twórczość Nikifora "Krynickiego", T. Ociepki i L. Kudły, z których niewątpliwie największy rozgłos zyskał Nikifor. P.sz. zarówno treścią i motywami, jak poprzez cytaty inspiruje licznych twórców współcz.
- PRYMITYWNA SZTUKA, .
- LUDÓW PRYMITYWNYCH SZTUKA, pojęcie obejmujące...
- JUGOSŁOWIAŃSKA SZTUKA, nazwą tą określa się...