(1910-86)
powieściopisarz, publicysta, współpracujący z grupą literacką Żagary, współredaktor czasopism "Po prostu" i "Karta" (1935-36). Po wojnie organizował prasę na terenach wyzwolonych, redaktor dziennika "Rzeczpospolita" w Lublinie i "Dziennika Polskiego" w Krakowie. Ambasador Polski w Paryżu (1947-50) i przedstawiciel Polski w ONZ. Sekretarz generalny i wiceprezes ZG ZLP (1950-56), współredaktor "Miesięcznika Literackiego" (1966-71), redaktor naczelny "Literatury" (1972-81). Debiutował zbiorami wierszy Wczoraj powrót (1935) i Droga leśna (1938), poezje ukazały się jeszcze w tomie Wojna i wiosna (1944). Twórczość P. to głównie powieści, w których przejawia się zainteresowanie polityką, motywacją zachowań uczestników procesu hist., szczególnie w trudnych sytuacjach, w konfliktach charakterów i różnych racji. Pierwsza powieść to wspomnieniowa Rzeczywistość (1947), rozrachunkowa panorama wojny pol.-niem. to Wrzesień (1950). P. dokonuje często analizy postaw ludzkich w starciu z okrucieństwem wojny i terrorem hitlerowskim, są to m.in. zbiory opowiadań Święta kulo (1946), Wypadek w Krasnymstawie (1957), Puste oczy (1967), Początek eposu (1974) oraz powieści, m.in. Rozstaje (1954), Odyniec (1964), Puszcza (1966), Małowierni (1967), Bołdyn (1969), Akropol (1975). Pozycje publicystyczne to ważny element twórczości P., programowy rys zadań kultury socjalistycznej Na literackim froncie (1953), satyryczno-polemiczne felietony, m.in. Notatki polemiczne (1956), Kącik laika (1964), Być sobą (1968), oraz reportaże, m.in. Dwa łyki Ameryki, Na drogach Indii (1967). Kontrastem dla tej twórczości są szkice o tematyce przyrodniczej Trzynasty z Wesołka (1951), Arkadia (1961), Z wędką przez trzy kontynenty ( 1968) i Krajobrazy (1968). Pozycja autobiograficzna z komentarzem twórczym ujawniającym wiele pomysłów lit., charakteryzująca wiele osób i środowisk to wspomnienia Pół wieku (cz. 1-7, 1961-80).
- Putrament Jerzy, (1910-86)
- PUTRAMENT, Jerzy (1910-86)
- JERZY, Pochodzenia łacińskiego,...