(1910-86)
powieściopisarz, publicysta, współpracujący z grupą lit. Żagary, współredaktor czasopism "Po prostu" i "Karta" (1935- 36). W czasie wojny w ZSRR, oficer polit. I Armii WP. Ambasador Polski w Paryżu (1947-50) i przedstawiciel Polski w ONZ. Sekretarz generalny i wiceprezes ZG ZLP (1950-56), współredaktor "Miesięcznika Literackiego" (1966-71), red. naczelny "Literatury" (1972-81). Debiutował zbiorami wierszy Wczoraj powrót (1935) i Droga leśna (1938), właściwą twórczością P. są jednak powieści, w których przejawia się jego zainteresowanie polityką, motywacją zachowań uczestników procesu hist. szczególnie w trudnych sytuacjach, w konfliktach charakterów i różnych racji. Przedstawiany obraz najnowszych dziejów Polski ma dość jednostronny wymiar, co znalazło wyraz w powieści wspomnieniowej o latach międzywojennych Rzeczywistość (1947), rozrachunkowej z wojny pol.-niem. 1939 Wrzesień (1950), przedstawiającej konflikty polit. lat 50. Małowierni (1967). Analizę postaw ludzkich w konfrontacji z okrucieństwem wojny i terrorem hitlerowskim przedstawia P. w zbiorach opowiadań Święta kulo (1946), Wypadek w Krasnymstawie (1957), Puste oczy (1967), Początek eposu (1974) oraz powieściach, m.in. Rozstaje (1954), Odyniec (1964), Puszcza (1966), Bołdyn (1969), Akropol (1975). Publicystyka P. zawiera programowy rys zadań kultury socjalistycznej Na literackim froncie (1953), satyr.- polemiczne felietony, m.in. Notatki polemiczne (1956), Kącik laika (1964), Być sobą (1968), oraz reportaże, m.in. Dwa łyki Ameryki, Na drogach Indii (1967). Kontrastem dla tej twórczości są szkice o tematyce przyr. Trzynasty z Wesołka (1951), Arkadia (1961), Z wędką przez trzy kontynenty (1968) i Krajobrazy (1968). Pozycja autobiograficzna z komentarzem, charakteryzująca wiele osób i środowisk to wspomnienia Pół wieku.
- Putrament Jerzy, (1910-86)
- PUTRAMENT, Jerzy (1910-86)
- JERZY, Pochodzenia łacińskiego,...