(1913-83)
poeta, członek wileńskiej grupy lit. Żagary. Pierwsze utwory zamieścił w1933 wdodatku lit. wileńskiego "Słowa", odrębnie wydał poemat Tropiciel (1936) izbiór wierszy Potoki (1938). Tomy poezji wydane po wojnie otwiera zbiór utworów pisanych wczasie okupacji Znarodem (1947), następnie ukazują się: Warszawskie cegły (1951), Niezbrojni zwycięzcy (1952), Krajobrazy iludzie (1956). Jako dojrzały twórca posługuje się często stylizacją sielankową zwyraźną nutą patriotyczną, jego poezję charakteryzuje sentyment do ludzi ikrajobrazu Warmii iMazur, poczucie jedności znaturą, arównocześnie niepokój olosy świata. Kolejno ukazują się zbiory refleksyjnej liryki: Himalajskie namioty (1958), Faryzeusze ipatroni (1962), Promień dla artysty (1965), Dziki powój (1968), Ślepi drwale (1971), Polskie drzewa (1972), Olsztyński wrzos (1973), Kufel warszawski (1976).
- Rymkiewicz Aleksander, (1913-83)
- RYMKIEWICZ, Aleksander (1913-83)
- RYMKIEWICZ, Bronisław (1843-1917)...