(1550-81)
poeta przełomu późnego renesansu iwczesnego baroku, reprezentant nurtu metafizycznego. Autor poetyckich przekładów bibl. psalmów Dawida, pieśni, epitafiów, epigramatów, cyklu erotyków ifraszek, m.in. Do Zosie, Do Kasie, Do Anusie. Dziełem życia poety iarcydziełem liryki metafizycznej okazał się cykl 6 sonetów Rytmy abo Wiersze polskie:
IO krótkości iniepewności na świecie żywota człowieczego, II Na one słowa Jopowe, III Do Najświętszej Panny,
IV Owojnie naszej, którą wiedziemy zszatanem, światem iciałem, V Onietrwałej miłości rzeczy świata tego,
VI Do pana Mikołaja Tomickiego; stawia wnich S. pytania egzystencjalnej natury na temat Boga, świata iczłowieka. Poetyka Rytmów… głęboka myślowo iolśniewająca artystycznie - oparta jest na doskonałej znajomości renesansowej łaciny (stąd porównania zJ. Kochanowskim), na retoryce paradoksu (oddaje uwikłania makro- imikrokosmosu, aw nim człowieka), na kosmicznych obrazach poetyckich, metafizycznej refleksji (wpływ neoplatońskiej symboliki światła, metafizyki św. Ignacego Loyoli iLudwika zGranady). Materia poetycka Rytmów… oscyluje między pojęciem auczuciem, renesansową harmonię, ideał równowagi duchowej burzą ruch, dynamizm, wywołując dysharmonię, niepokój człowieka samotnego wczasie iprzestrzeni ziemskiego bytowania, przeżywającego dramatyczny wybór sensu życia, dla którego jedyną nadzieją okazała się ufność pokładana wBogu - postawa humanizmu heroicznego. Poeta przyjął wliryce postawę artifex doctus - uczonego artysty.
- SZARZYŃSKI Sęp, Mikołaj
- SĘP-SZARZYŃSKI, Mikołaj (1550-81)
- Sęp Szarzyński Mikołaj, (ok. 1550- 1581)