(1904-91)
żyd. prozaik, ur. wLeoncinie k. Radzymina. Wyemigrował zPolski do USA w1935. Debiutował powieścią Szatan wGoraju (1935), następnie ogłosił powieści Grzeszny Mesjasz, Rodzina Muszkatów (1950), Sztukmistrz zLublina (1960), Niewolnik (1962), Dwór (1967), Spuścizna (1970), Wrogowie (1972), Zosia (1977). Wl. 80. i90. napisał m.in. powieści omotywach autobiograficznych Ze starego inowego domu, Odrastanie, Wygnany syn, Ekspedycja duszy, prezentując wnich środowisko żydowskiej bohemy art.-lit. Warszawy międzywojnia. Powieści współcz. reprezentują Rebelianci, Jarme iKejle, wktórych zmaga się autor zżyciem żyd. emigrantów zPolski wUSA. Wśród opowiadań warto przywołać Gimpel głupek, Ostatni demon, Zwierciadło, Śmierć Matuzalema iOpowieści okrólu pól oraz ostatnią powieść Szumowiny (1991). Są one świadectwem niebywałych stylizatorskich uzdolnień S. Większość utworów lit. pisarza drukowana była wUSA wjęz. jidysz, ang., później wjęz. pol. (Sztukmistrz zLublina, Dwór, Spuścizna). W1970 r. otrzymał najwyższą amer. nagrodę lit. National Book Award za tom wspomnień Aday of pleasure, w1974 r. ponownie za tom opowiadań Korona zpiór. W1975 r. przyznano mu doktorat h.c. Uniwersytetu Hebrajskiego wJerozolimie. Laureat Nagrody Nobla (1978).