wyrazy, które pojawiają się znacznie częściej niż inne wjęz. poetyckim konkretnego twórcy, np. wliryce J. Słowackiego, K.I. Gałczyńskiego lub wpoetyce opisowej powieści; wPolsce termin wprowadził do lit. K. Wyka wksiążce Opotrzebie historii literatury (1962); stosują go twórcy wfunkcji pola semantycznego, ich analiza prowadzi bowiem do pełniejszego zrozumienia semantyki poetyckiej ipoetyki konkretnego twórcy. Zupodobaniem stosował je np. J. Andrzejewski wprozie: noc, mrok, ciemność, mgła, szum, wiatr, blask, echo, szept, samotność itd., podkreślające nastrój np. wopowiadaniu Bramy raju czy wpowieści Ciemności kryją ziemię. Lista s.-k., ich analiza wokół pól stylistycznych pozwalają prześledzić iopisać proces twórczy poety, prozaika czy dramaturga.
- dobrać, (ja) dobiorę odpowiednie...
- literatura emigracyjna, tworzona poza granicami...
- Mackiewicz Stanisław, pseud. Cat, (1896-1966)