(1809-49)
poeta romantyczny, kształcony wKrzemienieckim Gimnazjum iUniwersytecie Wileńskim; wmłodzieńczych utworach, bliskich wpływom W. Szekspira i G. Byrona, podejmuje tematykę orientalną (np. Arab) lub hist. (np. Jan Bielecki iMaria Stuart), tworząc portrety bohaterów nieprzeciętnych, skłóconych ze światem, samotnych. Ważną datą wżyciu itwórczości S. było powstanie listopadowe (1830), zaangażowany wwalkę poprzez swą poezję grał rolę nowego Tyrteusza wzywając do boju wutworach: Hymn, Oda do wolności, Kulik. Jako emigrant wParyżu publikuje 2 tomy Poezji (1832) zmłodzieńczą twórczością, odległą tematycznie od spraw narod. tragedii, przyjętą źle, zczego tłumaczył się wartykule Kilka słów odpowiedzi na artykuł pana Z.K. (1841). WSzwajcarii ogłasza trzeci tom Poezji (1833) zawierający wiersze powstańcze oraz poemat otragedii tych, którzy przeżyli narodowy zryw: Lambro. Do młodzieńczych wspomnień przyjaźni zL. Spitznaglem imiłości do L. Śniadeckiej powrócił wzałączonym tam poemacie Godzina myśli. Wtym też czasie S.pisze rozrachunkowy dramat, próbę oceny moralnych ipolit. dylematów pokolenia powstańczego, Kordian (1833). Pod wpływem przeżyć związanych zpejzażem alpejskim powstaje piękny liryk Rozłączenie (1835). Kontynuacją tematyki polit. były dwa kolejne dramaty, ironiczno-baśniowa Balladyna (1835) iHorsztyński (1835). Spotkanie zrodziną i Z. Krasińskim wRzymie (1836) stało się początkiem dwuletniej podróży po Włoszech, Grecji, Egipcie iPalestynie, która pozwoliła poecie na poznanie dawnych kultur, ale także umocniła przekonanie okonieczności życiowego pielgrzymowania zdala od tych, których kochał, np. Hymn ozachodzie słońca ("Smutno mi Boże"). Dostrzeżenie analogii między starożytną Grecją awspółcz. Polską znalazło wyraz wGrobie Agamemnona, oniezniszczalności ducha narodu pisze wdialogu Rozmowa zpiramidami. Gorzkie refleksje nad losami własnymi ipokolenia zawarł wAnhellim (1837) inieco później napisanym wierszu Testament mój (1839). Doświadczenia zcałej podróży na Bliski Wschód zapisał wpoemacie dygresyjnym Podróż do Ziemi Świętej zNeapolu (1836-39), którego fragmentem jest Grób Agamemnona. W1839 ukazują się również wParyżu Trzy poematy (W Szwajcarii, Ojciec zadżumionych iWacław) oraz Poematy Piasta Dantyszka opiekle, lecz zarówno one, jak icała wcześniejsza twórczość nie zyskały uznania wśrodowisku pol. emigracji. Wyrazem poczucia osamotnienia iświadomości znaczenia własnej poezji jest poemat dygresyjny Beniowski (1841), natomiast przekonanie onieuchronnej zagładzie jednostek inarodu wtoku cywilizacyjnych przemian oraz możliwości odrodzenia się tylko przez śmierć zapisane zostało wLilli Wenedzie. Doświadczenia poety zokresu zbliżenia do kręgu mistyków iosoby A. Towiańskiego znalazły wyraz wdramacie Ksiądz Marek (1843), mechanizm rozwoju hist. przedstawił posługując się formą tragicznej groteski wutworze Sen srebrny Salomei (1843). Ilustracją przewartościowania romantycznych postaw jest napisana wtym czasie, lecz wydana znacznie później tragikomedia Fantazy (1866).
- Słowacki Juliusz, (1809-49)
- Słowacki Juliusz, (1809-49)
- JULIUSZ, Pochodzenia rzymskiego,...